-

- No więc jak? - odezwał się Nikos. - Masz jakieś
I ten ton: „Cicho!". Nigdy tak do niej nie mówił.
Nie wyglądał w tej chwili na bogatego playboya,
wydała mu się wyjątkowo pusta.
Domyśleć mi reszty przeszkodziła Orsana, której wampir zaproponował dwie kładnie za “jeden maleńki łyczek w leczniczych celach”, a w zamian otrzymał policzek. Najemnica akurat plotła warkocz i teraz, rozgniewana, potargana, sama podobna do upiorzycy, głośno zażądała zaprzestać “znęcania się nad uczciwą dziewczyną”, a niemniej oburzony Rolar sarkastycznie interesował się, w jakich to porach ukąszenie za pieniądze staje się nieprzyzwoitą ofertą. Kłótni nie zmąciły nawet dawne ciche odgłosy. Przez kilka minut oni z powodzeniem porozumiewali się znakami, lecz potem oprzytomnieli i jednocześnie popatrzyli się na mnie.
dziesiątków lat.
zawahała się lekko. - Przepraszam, ale nie wiem,
najbezpieczniejszą porą dnia na tego rodzaju
Za nic.
przedsięwzięcie miałaby jeszcze jeden wielki plus.
- No po co tak kategorycznie? - miękko zarzucił jej Rolar. -- Wilki - znachorzy linka.
- Tak. Mają u was rachunek, prawda? Ash mówił,
- A jeżeli my to zobaczymy, co mamy wtedy robić? - z drganiem uściśliła najemniczka.
Ash wybuchnął śmiechem.

do syna.
walczyłam: zdołałam wydrapać lewe oko temu, który odebrał mi
W głowie Milli pulsował tępy ból, spuchnięte oczy piekły, a
- Dlaczego?
an43
True i Susanna często rozmawiali. Nie było w tym nic złego.
nadszedł czas: dwunasta piętnaście. Milla wzięła głęboki oddech,
166
- Po prostu chciałabym, żebyście się pogodzili - stropiła się pani
przydać się im w przyszłości. Miał w pobliżu samochód, przyleciał do
- O której masz samolot do Dallas?
176
też, że on nigdy się nie poddaje, nigdy nie traci z oczu obranego celu.
mu najlepiej: tropił.
to nazwisko, a Milla nie chciała kłamać mu w żywe oczy. P za tym